Zakres tolerancji w biologii odnosi się do specyfikacji środowiska, w którym poszczególne gatunki mogą przetrwać. Te czynniki środowiskowe obejmują temperaturę, wilgotność, zasolenie, jakość gleby i jakość powietrza.
Zakres tolerancji różni się w zależności od gatunku. Czynniki zawarte w zakresie tolerancji również się różnią. W przypadku roślin istotne warunki środowiskowe obejmują światło słoneczne i minerały w glebie, podczas gdy dla zwierząt ważna jest temperatura i jakość powietrza. Zarówno dla roślin, jak i dla zwierząt, aby przeżyć, musi być dostępna pewna ilość składników odżywczych. Zakres tolerancji różni się także w obrębie danej populacji, od osoby do osoby i przez cały cykl życia jednej osoby.
Jeśli żywe organizmy znajdą się w granicach tolerancji, mogą zachować homeostazę, czyli wewnętrzne warunki niezbędne do wykonywania ich życiowych funkcji. Optymalny zakres jest środkowym punktem skali zakresu tolerancji, gdzie większość osób w populacji czuje się komfortowo. Jeśli dopływ tlenu do akwarium zostanie poważnie zredukowany, większość pojedynczych ryb umrze, a reszta odczuje stres fizjologiczny. Aklimatyzacja lub stopniowe przyzwyczajenie się do ekstremalnych warunków jest możliwe dla żywych istot. Jednak po przekroczeniu punktu progowego gatunek wykracza poza ten zakres tolerancji i umiera.
