Oficjalni starzejący się we wszystkich krajach w czasie I wojny światowej, w wieku od 17 do 45 lat, wskazują, że niektórzy żołnierze służący w armii brytyjskiej mieli zaledwie 12 lat.
Przed pojawieniem się świadectw urodzenia łatwo było kłamać o swoim wieku, zwłaszcza jeśli chłopcy wyglądali na starszych niż byli w rzeczywistości. W przypadku Imperium Brytyjskiego urzędnicy rekrutacji byli rzeczywiście opłacani za każde zgłoszenie, więc byli bardziej niż szczęśliwi, gdy spojrzeli w drugą stronę i rekrutowali wyjątkowo młodych mężczyzn, aby zarabiać więcej. Z drugiej strony Niemcy uczyniły z każdego obywatela możliwego żołnierza, jeśli byli w wieku od 17 do 45 lat.
