Pełne imię proroka Mahometa brzmiało Ab al-Qsim Muhammad ibn 'Abd Allh ibn' Abd al-Mualib ibn Hshim. Uważa się go za ostatniego z długiej linii proroków, która obejmowała Jezusa i Mojżesza przez wyznawców islamu.
Około 570 A.D., Muhammad urodził się w jednym z potężnych plemion w Mekce, który zyskał moc dzięki handlowi z Arabią, Syrią i Jemenem. Kiedy miał 40 lat i pracował dla wdowy, aby chronić swoje karawany wzdłuż szlaków handlowych, Mahomet zaczynał od wizji i słyszał głosy, które stałyby się fundamentem świętych nauk islamu, Koranu.
Nauczanie Muhammada wzburzyło lokalnych kupców w Mekce, ponieważ wierzyli, że dwaj pogańscy bogowie chronią ich życie. Obawiając się, że nowe nauki islamu obrażą tych bogów, Muhammad został wygnany z Mekki, a on i jego zwolennicy przenieśli się do Medyny, drugiej najbardziej świętej obecnie strony islamu.