Nelson Mandela przedstawił styl przywództwa oparty na pokoju, przebaczeniu i zrozumieniu swoich przeciwników. Udało mu się zlikwidować apartheid, stał się pierwszym czarnym prezydentem RPA i wygrał pokój Nobla Nagroda.
Apartheid był systemem społecznym opartym na białej supremacji, która dzieliła się przeciwko ludziom koloru i odmawiał im prawa obywatelskiego pełnego obywatelstwa w RPA. W swoich wczesnych latach Nelson Mandela zgadzał się z komunistami, którzy mieli podobne polityczne poglądy. Chociaż czasami stosowali brutalne metody, z którymi się nie zgadzał, Mandela uważał, że jego zaangażowanie w życie komunistów było w tamtym czasie koniecznością. Był więziony przez 27 lat, w tym czasie okazał cierpliwość swoim porywaczom. Pozwolił sobie na otwartość umysłu, aby móc zrozumieć i objąć osoby odpowiedzialne za jego uwięzienie.
Po zwolnieniu z więzienia Nelson Mandela walczył z apartheidem, wykorzystując swoje kompetencje społeczne, by skutecznie wygłaszać przemówienia na temat problemów cywilnych, z jakimi kraj się borykał. Nie był brutalny i skupił swoją uwagę na przyczynach konfliktów, w które był zamieszany, a nie na ślepo i lekkomyślnie atakował swoich przeciwników. Zachęcał innych, którzy byli uciskani przez apartheid, aby przeciwstawić się systemowi w podobny sposób, próbując wewnętrznie zdemontować system.
