Kompromis z 1850 r. zawierał wiele przepisów, które nie zostały znalezione w oryginalnym kompromisie z Missouri z 1820 r., który był pierwotną próbą zachowania równowagi między warstwami i utrzymania pokoju i jedności. Oryginalna propozycja została przedstawiona przez senatora Kentucky Henry'ego Claya. Celem kompromisu z 1850 roku było uniknięcie rozłamu i wojny poprzez osiągnięcie politycznej równowagi między północą a południem oraz abolicjonistów i zwolenników niewolnictwa.
Senatowa Komisja ds. Wyboru Trzynastu przygotowała prawodawstwo w oparciu o propozycję Claya. Został on umieszczony w pakiecie zbiorczym i został odrzucony przez Senat. Kompromis z 1850 r. Został wywołany przez nowe terytorium nabyte podczas wojny w Meksyku amerykańskim i zastosowanie Kalifornii jako wolnego państwa. Prezydent Millard Fillmore poparł kompromis z 1850 r. I podpisał go we wrześniu 1850 r.
Kompromis z 1850 r. zawierał przepisy ustawy o niewolniczych uciekinierach z 1850 r. Prawo zniosło handel niewolnikami w Waszyngtonie, ale własność niewolników była kontynuowana. Kalifornia została przyjęta do Unii jako wolne państwo w wyniku ustawodawstwa, a rządy w Nowym Meksyku i Utah zostały zorganizowane. Teksas otrzymał dziesięć milionów dolarów w zamian za ziemię, którą zyskał podczas wojny amerykańsko-meksykańskiej, wyznaczając obecne geograficzne granice państwa.