Niektóre problemy, z którymi borykali się mieszkańcy, to trudności w uprawianiu ziemi pełnej ogromnych drzew i gór, nieodpowiednich dróg, powodzi, złego drenażu gleby i braku targu, na którym sprzedawane są rośliny uprawiane na lądzie. Założyciele drugiej połowy XIX wieku zostali przyciągnięci do terytoriów Stanów Zjednoczonych na Pacyfiku Północno-Zachodnim poprzez reklamowane roszczenia o możliwościach i zasobach, ale zamiast tego uznali te ziemie za niegościnne i przytłaczająco wytrzymałe.
Przepisy ustawy Homestead z 1862 roku umożliwiły obywatelowi Stanów Zjednoczonych kwalifikacje do ubiegania się o prawo do 160 akrów ziemi federalnej. Wymagano tylko niewielkiej opłaty, ale wnioskodawca był zobowiązany do pobytu na lądzie i poprawy go w ciągu 5 lat, aby kwalifikować się do tytułu własności.
