Cukry nie dają pozytywnych wyników w teście fermentacyjnym. Fermentacja to proces, w którym cukry są przekształcane w inny produkt chemiczny. W teście fermentacji określone cukry są używane do określenia obecności bakterii. Dodatni wynik to tworzenie kwasu, gazu lub alkoholu.
Cukry stosowane w teście fermentacyjnym są specjalnie wybrane w oparciu o produkty, które się stają i jakie bakterie prowadzą do tego wyniku. Na przykład agar z solą mannitolową zabija większość bakterii, z wyjątkiem odpornych na sól bakterii Staphylococcus. Tylko niektóre szczepy Staphylococcus reagują z mannitolem na agarze, takim jak Staphylococcus aureus, który wytwarza kwasowe produkty uboczne. Agar z solą mannitolową ma czerwony wskaźnik pH, który zmienia kolor na żółty w obecności wyższych poziomów kwasowości, aby oznaczyć tę reakcję.
Testy fermentacji przeprowadzane są na różnych podłożach w zależności od pożądanego rezultatu i testowanych bakterii. Dwa najczęściej używane środki to buliony i agar. Agar to galaretowaty związek wytwarzany z wodorostów, który pozwala większości bakterii wyrosnąć na jego powierzchni, i można go podawać z różnymi substancjami odżywczymi i chemicznymi. Bulion składa się z roztworów chemikaliów. Media, które ograniczają określone rodzaje wzrostu, określane są jako selektywne. Nośniki, które wykazują fizyczną zmianę i są używane do testowania określonych produktów, określane są jako różnice. Te zróżnicowane podłoża są podstawą wielu testów potwierdzających, w tym testów fermentacyjnych.
