Słońce składa się głównie z wodoru i helu. Wodór jest najobficiej występującym pierwiastkiem najbliższej gwiazdy Ziemi, co stanowi 71% jego masy. Hel jest drugim najbogatszym pierwiastkiem w słońcu, stanowiąc około 27 procent jego masy. Tlen, węgiel, azot, krzem, magnez, neon, żelazo i siarka tworzą około 1 procenta masy Słońca.
Naukowcy badają składniki słońca, analizując widmo światła, które wydziela. Ta sama technika działa dla gwiazd, ale ponieważ słońce jest o wiele bliżej, naukowcy mogą zbierać lepsze dane. Chociaż technika ta daje naukowcom doskonałe dane o zewnętrznych warstwach słońca, niektóre szczegóły dotyczące rdzenia wewnętrznego pozostają nieznane.
Słońce jest płonącą kulą przegrzanego gazu, o średnicy około 864,000 mil. Napędzany intensywnymi reakcjami jądrowymi znajdującymi się głęboko w jądrze, słońce osiąga zdumiewająco wysokie temperatury, gdy zamienia wodór w hel. Powierzchnia Słońca osiąga ponad 10 000 F, ale rdzeń jest o wiele cieplejszy, dochodząc do 28 milionów F. Ostatecznie słońce skończy się w jądrze wodoru i ostatecznie proces nuklearny ustanie. Słońce przepaliło połowę jego helu, ale powinno nadal świecić na niebie przez następne 5 miliardów lat.
