Kryzys sueski był konfliktem zbrojnym toczonym przez Izrael, Anglię i Francję przeciwko Egiptowi od października 1956 do marca 1957 r. Konflikt był wynikiem oświadczenia prezydenta Egiptu Gamala Abdela Nassera z lipca. 26, 1956, że jego kraj przejmuje Kanał Sueski, spółkę brytyjską i francuską, która była właścicielem kanału od czasu jego budowy w 1869 roku.
Chociaż Egipt oficjalnie znacjonalizował Kanał Sueski w lipcu, Kryzys Sueski rozpoczął się na dobre dopiero 26 października 1956 r., kiedy Izrael zaatakował Egipt. Do armii izraelskiej dołączyły siły z Anglii i Francji dwa dni później, chociaż pierwotne plany dotyczyły wszystkich trzech krajów, które atakowały unisono.
Brytyjscy i francuscy wojskowi osiągnęli swoje cele i zdobyli kontrolę nad Kanałem Sueskim w krótkim czasie, co natychmiast wywołało groźby ze strony Związku Radzieckiego. ZSRR był już sojusznikiem Egiptu, co doprowadziło ich do zagrażania Europie Zachodniej atakami nuklearnymi, gdyby wszystkie wojska nie zostały natychmiast wycofane z Egiptu.
Pod presją Stanów Zjednoczonych zarówno Francja, jak i Anglia zgodziły się na przyjęcie porozumienia o zawieszeniu broni z ONZ w listopadzie 1956 r., a do grudnia wycofały wszystkie swoje wojska z Egiptu. Jednak dopiero w marcu następnego roku Izrael w końcu poszedł w jego ślady i wycofał swoje wojska, aby ostatecznie zakończyć kryzys Sueski.
