Adaptacje złotej rybki obejmują zdolność widzenia kilku różnych spektrum światła, wzmożonego słuchu i wzroku, spolaryzowanych i wrażliwych na ruch oczu oraz linii bocznej. Złote rybki mają dodatkowe oczka w oczach, które pozwalają im zobaczyć czerwone, zielone, niebieskie i ultrafioletowe widmo.
Połączenie spolaryzowanych i wrażliwych na ruch oczu ryb pomaga obserwować obiekty, takie jak klarowne krewetki solanki, które byłyby prawie niewidoczne dla ludzkiego oka. Goldfish mają również zwiększony wzrok, który pozwala im zobaczyć obiekty, które znajdują się w odległości do 14 stóp. Ogólnie rzecz biorąc, ryby są zdolne do wykrywania fal dźwiękowych o dużej odległości, ponieważ mają pęcherzyk pływacki, który jest blisko ich ucha. Poduszka pływaka działa jak wzmacniacz. W przypadku złotych rybek dźwięki wzmacniają się jeszcze bardziej dzięki kości łączącej pęcherzyk pływacki z wewnętrznym uchem złotej rybki. Dzięki temu złota rybka słyszy częstotliwości do 2000 herców, co pomaga w polowaniu, a także w ucieczce przed drapieżnikami. Linia boczna na złotej rybce pomaga również wykryć zakłócenia i wibracje w ich otoczeniu. Linia boczna to kanał wypełniony wodą, który biegnie wzdłuż długości ciała złotej rybki. Drobne dziury w skórze rybki pozwalają na wypełnienie kanału wodą zewnętrzną. Maleńkie włoski sięgają od ciała złotej rybki do wody wewnątrz kanału i służą do wykrywania wibracji w wodzie otaczającej ryby.
