Cztery zasady doboru naturalnego to zmienność wśród członków gatunku, odziedziczalność cech zmiennych, różnice w zdolności członków do reprodukcji i przetrwania najsilniejszych pod względem zmienności, odziedziczalności i reprodukcji. Dobór naturalny jest jednym z czterech mechanizmów ewolucji.
Dobór naturalny potwierdza fakt, że członkowie populacji są w stanie produkować więcej potomstwa, niż jest to konieczne do utrzymania zdrowej populacji. Natura kontroluje wielkość populacji, umożliwiając hodowlanym gatunkom przetrwanie i reprodukcję.
Zmienność wśród członków populacji odnosi się do różnic w takich cechach, jak kolor oczu lub kolor włosów, i służy jako podstawa doboru naturalnego. Zmienne cechy muszą być dziedziczne, co oznacza, że są przekazywane z pokolenia na pokolenie. Różnice między zdolnością reprodukcji członków populacji odnoszą się do faktu, że niektórzy członkowie populacji są w stanie się rozmnażać, a niektórzy nie. Te trzy czynniki łączą się, aby zapewnić przetrwanie najsilniejszych, co oznacza, że członkowie populacji o najbardziej pożądanych cechach rozmnażają się i tworzą nowych członków, którzy dzielą te cechy, podczas gdy członkowie o niepożądanych cechach wpadają w zapomnienie.
Inne mechanizmy, które przyczyniają się do ewolucji obejmują mutacje genetyczne wśród członków, migrację dopasowanych populacji i dryf genetyczny, co jest przypadkowym procesem, który powstaje, gdy materiał genetyczny jednego gatunku trafia do innych populacji.
