Halogenki zawierają pierwiastki chloru, bromu i jodu, które tworzą grupę 7 w układzie okresowym pierwiastków. Halogeny różnią się rozmiarem, masą i innymi cechami fizycznymi, ale mają kilka cech wspólnych. Wszystkie halogeny są dwuatomowe, co oznacza, że pojawiają się jako cząsteczki i mają pary atomów.
Halogeny mają różne właściwości fizyczne, które dodatkowo udoskonalają je do podgrup i kategorii. Wszystkie halogeny mają temperatury topnienia i temperatury wrzenia, które są temperaturami, w których przekształcają się odpowiednio w ciecze i opary lub gazy. Temperatury topnienia i temperatury wrzenia są powszechną cechą wszystkich niemetali i różnią się w zależności od halogenów. W tej grupie fluor ma najniższą temperaturę topnienia, a także najwyższą temperaturę wrzenia. Halogeny różnią się także stanem fizycznym w temperaturze pokojowej. Niektóre, takie jak fluor i chlor, występują w stanach gazowych w temperaturze pokojowej, podczas gdy brom pojawia się w postaci cieczy, a jod i astat w postaci brył. Kolor i kształt również różnią się w zależności od halogenów: w układzie grupy 7 na układzie okresowym halogeny stają się ciemniejsze wzdłuż linii organizacji. Fluor ma bladą, pastelową żółtą barwę, natomiast chlor ma kolor żółty lub zieloną limonkę. Brom pojawia się jako czerwonawo-brązowy lub wiśniowy, podczas gdy kryształy jodu są najciemniejsze ze wszystkich i przyjmują królewskie purpurowe barwy. Wreszcie, wszystkie halogeny mają przewidywalne właściwości, które różnią się w zależności od elementu.
