Zanim Europejczycy odkryli Amerykę, Indianie Czirokezów wyemigrowali z regionu Wielkich Jezior do południowo-wschodniej części kraju, osiedlając się głównie w Gruzji i Karolinach. Mieszkali w domach z bali, a po zapoznaniu się z osadnikami europejskimi, ostatecznie przyjęli część swoich zwyczajów.
Choć przyjaźni z osadnikami europejskimi, plemię Cherokee stanęło po stronie Brytyjczyków podczas rewolucji amerykańskiej, nawet biorąc udział w kilku atakach na kolonistów.
Po odkryciu złota na ziemiach Cherokee w 1830 roku, uchwalono indyjską ustawę o usunięciu. Wielu uciekło do Północnej Karoliny lub do Appalachów, aby uniknąć przymusowej przesiedlenia. Naruszając wyrok Sądu Najwyższego USA, prezydent Andrew Jackson nakazał, aby ci pozostali zostali aresztowani i umieszczeni w obozie internowania w ramach przygotowań do tego "usunięcia Indian". Wielu zmarło w obozie internowania.
Ci, którzy przeżyli zostali zmuszeni do marszu 1000 mil do Oklahomy, wydarzenia, które stało się znane jako Szlak Łez. Tysiące ludzi zginęło podczas tej żmudnej podróży; inni ulegli chorobom i obrażeniom, doznawanym podczas tego marszu, kiedy przybyli na swoje nowe ziemie.
Cherokee szybko odbudowali swoją społeczność, która ostatecznie rozszerzyła się o gazety, szkoły i kościoły. Dziś więcej Czirokezów żyje w Oklahomie niż w jakimkolwiek innym stanie, a ich społeczności są chronione federalnie.
