Okres trzeciorzędu znany jest jako "Wiek ssaków". Dzieli się na pięć epok: epokę paleoceńską, epokę eoceńską, epokę oligoceńską, epokę mioceńską i epokę pliocenu. Jest początkiem ery kenozoicznej i rozpoczął się 65 milionów lat temu. Okres trzeciorzędowy trwał 63 miliony lat i zakończył się epoką lodowcową. Poprzedza ją okres kredy, a następnie okres czwartorzędowy.
Każda epoka okresu trzeciorzędu jest określona przez jej klimat, geografię i życie zwierząt.
Pierwsze hominidy, przodkowie ludzi, pojawili się w epoce pliocenu. Nosorożce, wielbłądy, konie i prymitywne małpy pojawiły się w epoce miocenu. Psy, koty, świnie i wieloryby zębate pojawiły się w epoce oligoceńskiej. Nietoperze i przodkowie słoni pojawili się w epoce eocenu. Gryzonie i pierwsze naczelne pojawiły się w epoce paleoceńskiej.
Żywotność roślin w okresie trzeciorzędowym jest podobna do życia roślin na Ziemi i obejmuje lasy i łąki. Trawy podtrzymywały zwierzęta stadne, które pojawiły się po wyginięciu dinozaurów w okresie kredowym. Wraz z wydarzeniem wymierania dinozaurów, ssaki urozmaicały się i zaczęły rosnąć pod względem wielkości i liczby, stąd nazwa "The Age of Ssals". na okres. Ryby, ptaki i owady również zróżnicowały się w okresie trzeciorzędowym.
Klimat schładzany pod koniec trzeciorzędu, powodując powstawanie lodowców na biegunach. Ogromne ilości oceanów i mórz stały się mostami lodowymi wystarczająco dużymi, aby stada zwierząt i roślin mogły migrować z jednego kontynentu do drugiego: od Azji po Amerykę Północną, od Wielkiej Brytanii po Europę i Południowo-Wschodnią Azję po Borneo.
