Roślina miotacza odnosi się do każdej rośliny owadożernej z liśćmi przystosowanymi do łapania owadów. Rośliny dziczyzny wykorzystują mechanizmy pułapkowe i pułapkowe, wypełnione cieczą, aby łapać i zabijać wszelkiego rodzaju owady. Znane jako "pułapki pułapki", liście roślin dzbana tworzą "dzban" lub obudowę w kształcie trąbki, w które można wciągnąć i utopić niczego nie podejrzewającą ofiarę.
Rośliny miotacza wabią owady do ich wnęk dzięki słodkiemu zapachowi nektaru i żywym kolorom. Wnęka rośliny miotacza jest wyrównana ze sztywnymi, skierowanymi w dół włosami, które utrudniają ucieczkę roślinie. Dzban lub gardło rośliny to gładka, podobna do slajdu strefa, która wysyła ofiarę rośliny w kierunku wypełnionej cieczą basenu na dnie dzbana.
Kiedy owad leci do rośliny miotacza, zostaje uwięziony przez odchylone szczecinę rośliny i pochłonięty przez płyn. Uwięziony owad ostatecznie topi się i jest rozkładany przez enzymy i bakterie z dzbana. Jego ofiara, która zwykle obejmuje latające lub pełzające owady, przekształca się w roztwór peptydów, aminokwasów i fosforanów, z których dzban roślina otrzymuje azot, fosfor i inne składniki odżywcze.
Rośliny miotacza występują w różnych kształtach i rozmiarach i można je znaleźć na całym świecie. Niektóre rośliny dzbanowe, takie jak amerykańskie rośliny dzbanowe, przypominają duże zwinięte rury, podczas gdy inne gatunki roślin dzbanowych wyglądają jak kwiaty, łodygi lub ogólne liście.