Kodon to seria trzech nukleotydów używanych do określenia specyficznego aminokwasu. Te nukleotydy są znakowane G, C i A i występują zarówno w RNA, jak iw DNA. Zawarte w T kodony występują tylko w DNA, a kodony zawierające U tylko w RNA.
Nukleotydy znajdujące się w kodonach określają, jaki cel ma kodon w sekwencji DNA lub RNA. Każdy kodon wskazuje, który aminokwas jest utworzony dla danego białka, zgodnie z sekwencją kodonów, które działają ze sobą w ten sposób. Kodony są w zasadzie instrukcjami dla komórek, aby stworzyć białka potrzebne do stworzenia życia, stanowiące podstawę komunikacji komórkowej.
Pięć nukleotydów znalezionych między RNA i DNA to adenina, cytozyna, guanina, tymina i uracyl z każdym odpowiednim nukleotydem przedstawionym w kodzie przez pierwszą literę w słowie. Istnieje jeden niestandardowy nukleotyd, zwany inozyną, który wiąże się z adeniną, cytozyną lub tyminą w danej sekwencji. Te nukleotydy łączą się z innymi cząsteczkami organicznymi, tworząc związki biologiczne, których potrzebuje każda komórka.
Kodony start i stop w RNA - kodony, które mówią nici na początku i na końcu sekwencji - to AUG dla początku i UAA, UGA i UAG dla stopu. Bez tych kodonów komórki nie będą w stanie określić, gdzie i jak należy użyć sekwencji.
