Niektóre kwasy wchodzące w reakcję z metalami to kwas siarkowy, kwas chlorowodorowy i kwas azotowy. Najczęstszymi metalami reagującymi z kwasami są żelazo, ołów, magnez i cynk.
Wiele metali reaguje z kwasami, ale nie wszystkimi. Metale reagują z kwasami, solami i formą gazowego wodoru.
Aluminium, żelazo, ołów, magnez, cyna i cynk bezpiecznie reagują z rozcieńczonym kwasem. Magnez ma najszybszą reakcję, a ołów ma najwolniejszą.
Cynk często łączy się z rozcieńczonym kwasem siarkowym, tworząc laboratoryjny przygotowany wodór. Reakcja pomiędzy nimi przebiega powoli w temperaturze pokojowej, ale szybkość można zwiększyć dodając niewielką ilość siarczanu miedzi. Cynk wypiera miedź, która następnie działa jak katalizator.
Metale reagujące z kwasami nazywane są aktywnymi metalami. Metale te mogą wypierać jony wodoru z kwasów, tworząc gazowy wodór. Miedź, złoto, platyna i srebro nie są wystarczająco aktywne, by reagować z kwasami. Nie mogą wyprzeć wodoru z anionów niemetalicznych.
Ogólne równanie tej formy reakcji chemicznej zapisano jako "aktywny metal + kwas = sól + wodór gazowy". Kwas chlorowodorowy tworzy chlorek metalu, a kwas siarkowy tworzy siarczan metalu.
W przypadku kwasu azotowego tworzy się azotan, ale wytwarzany gaz rzadko jest wodorem. Częściej jest to tlenek azotu.
