Mika to grupa minerałów krzemianowych, które są wzajemnie podobne fizycznie i chemicznie. Znanych jest 37 minerałów miki, w tym biotyt, lepidolit, muskowit i flogopit. Minerały mikowe tworzą się w warstwach osadowych, magmowych i metamorficznych. Znalezione jako arkusze, płatki i kryształy, minerały miki są lekkie, miękkie, elastyczne, odporne na ciepło i nie przewodzą elektryczności. Te właściwości prowadzą do zastosowania wielu minerałów miki w przemyśle elektronicznym i elektrycznym.
Minerały mikowe, zwłaszcza te występujące w formie arkuszy, są podatne i tolerancyjne na obróbkę w dowolnej formie niezbędnej do komponentów elektrycznych i elektronicznych. Minerały miki w postaci arkuszy można podzielić na grubości 0,125 milimetra lub cieńsze, zachowując ich właściwości elektryczne i żaroodporne. Moskiewczyk jest głównym minerałem stosowanym w kondensatorach o wysokiej częstotliwości i częstotliwościach radiowych. Arkusze miki znajdują się w detektorach promieniowania, kotłach wysokociśnieniowych i zaawansowanych zastosowaniach w lotnictwie.
Minerały miki były również używane w starożytności przez różne cywilizacje, niektóre z nich przed historią. Minerały miki były czasem używane do tworzenia białych pigmentów do malowania jaskiń sięgających czasów górnego paleolitu. Ceramika stworzona przez plemię Tewa Pueblo pokryta jest mielonymi minerałami miki, tworząc gęste, błyszczące wykończenia.
