Niektóre przykłady prostych białek to histony, globuliny, gluteliny, albuminoidy i albuminy. Kiedy te białka rozkładają się chemicznie za pomocą wody w procesie hydrolizy, zwykle rozkładają się tylko na aminokwasy. Czasami okazuje się, że zawierają również małe związki węglowodanowe.
Histony to białka wspomagające skondensowanie DNA, dzięki czemu mogą one pasować do jądra w postaci chromosomów. Niektóre histony służą jako szpulowe struktury, które DNA zwojuje. Białka te mają ładunek dodatni, który umożliwia ich przyciąganie do ujemnie naładowanego DNA.
Globuliny są prostymi białkami składającymi się z przeciwciał zwanych gamma globulinami, enzymami i białkami transportowymi. Niski poziom globuliny w badaniach krwi jest związany z takimi stanami, jak nerczyca, dysfunkcja wątroby i ostra niedokrwistość hemolityczna. Odwrotnie, podwyższone poziomy globuliny mogą sygnalizować szeroki zakres stanów, z których niektóre obejmują infekcje pasożytnicze, reumatoidalne zapalenie stawów, dysfunkcję nerek, białaczkę oraz niektóre infekcje bakteryjne i wirusowe.
W przeciwieństwie do prostych białek, skoniugowane białka zawierają zarówno aminokwasy, jak i składniki niebiałkowe. Nukleoproteiny, fosfoproteiny, lecytoproteiny i glikoproteiny to tylko kilka przykładów skoniugowanych białek. Tymczasem powstałe białko powstaje poprzez fizyczną lub chemiczną zmianę prostego lub sprzężonego białka. Peptydy i białka denaturowane należą do tej kategorii białek pochodnych.
