Niektóre rzeczywiste przykłady zasady Bernoulliego to podnoszenie wzniesień wywierane na skrzydła szybowców i ptaków, ciśnienie skierowane do góry, które umożliwia wyrzucanie płynów z rozpylaczy, ścieżkę zakrzywioną kulą, powietrze i mieszanina paliwowa wytworzona wewnątrz gaźnika pojazdu i efekt wiatru nad kominem na kominku. W każdym z tych przykładów istnieje różnica ciśnienia, która wytwarza siłę w płynnym lub gazowym medium płynnym, jest w stanie wywołać pewną formę ruchu fizycznego. Chociaż najbardziej uderzający przykład zastosowanej zasady wystąpił w 1903 r. Wraz z pierwszym udanym lotem samolotowym w Kitty Hawk w Północnej Karolinie, podstawą tego efektu był pierwszy Daniel Bernoulli w swojej książce "Hydrodynamica", opublikowanej w 1738 r.
Zasada Bernoulliego stwierdza, że wzrost prędkości płynnego ośrodka, który może być ciekły lub gazowy, powoduje również spadek ciśnienia. Jest to źródło podnoszenia w górę opracowane przez skrzydło samolotu, znane również jako koncepcja płata. Większa powierzchnia po górnej stronie skrzydła samolotu, utworzona przez wypukłą powierzchnię tej strony, wymaga, aby powietrze przemieszczało się wokół niego z większą szybkością. Ta wyższa prędkość powietrza tworzy niższy poziom ciśnienia powietrza na górnej stronie skrzydła w porównaniu do płaskiego spodu. Różnica ciśnień powoduje wzrost w górę.
