Główna klasyfikacja chmur opiera się na ich wysokości nad ziemią i są one klasyfikowane jako wysoki poziom, średni i niski poziom. . Chmury są również identyfikowane przez ich pojawienie się i można je nazwać, łącząc terminy root: cirro, alt, strato, nimbus lub cumulus.
Chmury Cirrus, pochodzące z okrężnicy, dla skrętu włosów, składają się z kryształków lodu i są pierzaste i rzadkie w wyglądzie. Chmury Cirrostratus tworzą bardziej warstwę podobną do welonu, podczas gdy chmury cirrocumulus są warstwowe i mogą wydawać się zawierać obszary grudkowatości. Wszystkie trzy typy chmur są na wysokim poziomie i występują na wysokości około 20 000 stóp. Podstawę współczesnej nomenklatury chmurowej opracował Luke Howard, amator meteorolog i chemik, który w 1802 roku przedstawił swój system klasyfikacji brytyjskiemu Towarzystwu Askesian.