Wodorotlenek sodu stosuje się w spieniaczach i środkach do czyszczenia piekarników, produkcji chemicznej, rafinacji ropy naftowej, szczelinowania hydraulicznego, uzdatniania wody i obróbki metalu. Jest również powszechnie stosowany w produkcji tkanin, plastikowych opakowań, papieru i mydła, zgodnie z Departamentem Zdrowia w Tennessee.
Wodorotlenek sodu jest prawdopodobnie najsilniejszym alkaliami występującym w codziennym użyciu. Jest wyjątkowo korozyjny i należy obchodzić się z nim ostrożnie. Wodorotlenek sodu jest białą substancją stałą w temperaturze pokojowej i ma woskową konsystencję.
Wodorotlenek sodu był używany przez długi czas zanim został faktycznie odkryty. Starożytni Egipcjanie i Babilończycy stosowali wodorotlenek sodu w stanie osłabionym, gdy mieszali popioły roślinne z wodą, tworząc ług. Humphrey Davy pierwszy dał nazwę tej substancji w 1807 roku, kiedy odkrył pierwiastek sodu.
Sód jest doskonałym środkiem odtłuszczającym i może odblokować dreny, ponieważ rozpuszcza tłuszcze, gdy wchodzi w interakcje z nimi. Podczas stosowania wodorotlenku sodu należy zachować szczególną ostrożność. Jest bardzo żrący i może spalić skórę. Dodatkowe problemy występują w przypadku spożycia lub wdychania. Połknięcie powoduje wymioty, nudności, biegunkę i uszkodzenie jamy ustnej, gardła i żołądka. W przypadku wdychania wodorotlenku sodu może wystąpić poważne uszkodzenie górnych dróg oddechowych.
