Kodeks Hammurabiego to zbiór 282 przedbiblijnych praw, które zostały opracowane przez króla Hammurabiego w celu uregulowania społeczeństwa babilońskiego w XVIII-wiecznej pne Hammurabi miał prawa wpisane na 7,5-metrowy kamienny słup znany jako stela. Kodeks Hammurabiego jest często podsumowywany stwierdzeniem "oko za oko", ponieważ wiele jego praw określa surowe kary odzwierciedlające zbrodnie.
Kodeks Hammurabiego obejmuje szeroki zakres konfliktów, w tym spory dotyczące własności, niewolnictwa, zadłużenia, rolnictwa i rodzin. Przepisy często wymagają sprawiedliwości odwetowej. Na przykład: "Jeśli syn uderzy ojca, jego dłonie zostaną wykute". Kod przypisuje się również ustanowieniu wielu progresywnych praw, takich jak ustalenie minimalnego wynagrodzenia i uznanie niewinności oskarżonego, dopóki powód nie dostarczy dowodów.
Francuscy archeolodzy, kierowani przez Jacquesa de Morgana, odkryli stele we współczesnym Iranie w 1901 roku, a uczeni uważają go za jeden z najstarszych zarejestrowanych przykładów zorganizowanego kodeksu prawnego. Hammurabi nakazał ekspertom prawnym przeszukać królestwo pod kątem odpowiednich przepisów i spraw, aby móc opracować kompleksowy kodeks postępowania. Jednak uczeni nie mają pewności, czy kodeks zawiera oficjalne przepisy, czy też służy jedynie jako wytyczna do rozstrzygania sporów prawnych.
