Winston Churchill był premierem Wielkiej Brytanii od 1940 do 1945 roku i od 1951 do 1955 roku. Jest najbardziej znany ze swego przywództwa podczas II wojny światowej, kiedy zebrał zwycięskie siły alianckie. Przed objęciem funkcji premiera pełnił funkcję żołnierza, członka Parlamentu, prezesa zarządu handlu, ministra wojny i lotnictwa oraz sekretarza kolonialnego.
Po wybuchu II wojny światowej Churchill prowadził kampanię na rzecz Wielkiej Brytanii, aby ponownie uzbroić się i chronić przed niemieckimi oddziałami nazistowskimi, które dokonały inwazji na sąsiadów. Pełnił funkcję przewodniczącego Wojskowego Komitetu Koordynacyjnego, zanim został wybrany na premiera, zastępując Neville'a Chamberlaina. Churchill sprzymierzył się z rosyjskim przywódcą Josefem Stalinem i prezydentem Woodrowem Wilsonem ze Stanów Zjednoczonych, by walczyć z Mocami Osi Niemiec, Włoch i Japonii.
Po wspólnym zwycięstwie Wielkiej Brytanii w II wojnie światowej, Churchill został krótko zastąpiony na stanowisku premiera, podczas gdy prowadził kampanię w Stanach Zjednoczonych przeciwko byłemu sojusznikowi, Związkowi Radzieckiemu. W tym czasie wygłosił swoją słynną mowę "żelaznej kurtyny", ostrzegając przed socjalizmem i jego wpływem na Europę. Został naznaczony przez królową Elżbietę II w 1953 roku.
Winston Churchill zmarł w wieku 90 lat w styczniu 1965 roku po ciężkim udarze mózgu.
