Prezydent Calvin Coolidge przywrócił zaufanie społeczeństwa do prezydencji i całego rządu, działając szybko, aby pozbyć się administracji skandalicznego zachowania i graczy administracji prezydenta Hardinga. Jego uczciwy i bezpośredni sposób mówienia interakcje z opinią publiczną i Kongresem zdawały się rezonować z Amerykanami, którzy wysłuchali dużej publicznej retoryki w dwóch poprzednich administracjach.
Kadencja prezydenta Hardinga w Białym Domu była wstrząśnięta wszelkiego rodzaju skandalami, takimi jak skandal związany z dzierżawą ropy naftowej Teapot Dome i wątpliwe praktyki zarówno w Administracji Weteranów, jak i Departamencie Sprawiedliwości. Po objęciu urzędu prezydent Coolidge mianował specjalnego adwokata ds. Dochodzenia w sprawie skandalu Teapot Dome i zwolnił amerykańskiego prokuratora generalnego Harry'ego Daugherty'ego.
Jako wiceprezydent Coolidge nie miał nic do powiedzenia ani władzy w polityce rządu, chociaż był pierwszym z jego gabinetów, który nalegał, by rutynowo zasiadał w posiedzeniach gabinetu. Nie był wtajemniczonym w Waszyngton i nie starał się nim zostać. Jego popularność została wzmocniona, tak jak jego akceptacja przez naród amerykański, kiedy został prezydentem. Ufali mu i nie wiązali go z skandalami administracji Hardinga. Nie był znany jako głośnik, ale zamiast tego był zwolennikiem oszczędzania i uczciwości w rządzie i nie wierzył w dużą ingerencję rządu.