Działania militarne Stanów Zjednoczonych przeciwko Irakowi rozpoczęły się w marcu 2003 r. w celu usunięcia z władzy Saddama Husajna, przywódcy kraju, w celu zapobieżenia wykorzystywaniu przez niego podejrzanych zapasów broni masowego rażenia lub broni masowego rażenia. Koalicja sił, która obejmowała oddziały z Anglii, Australii i Danii, zdobyła stolicę Iraku, Bagdad, w czasie krótszym niż 3 tygodnie po rozpoczęciu inwazji. Prezydent USA George W. Bush wygłosił 3 maja 2003 r. Transmisję telewizyjną "Misja zakończona" od lotniskowca USA. Abraham Lincoln, i ogłosił wojnę zwycięstwem nad pokonanymi przez Irak siłami konwencjonalnymi.
Po klęsce wojsk konwencjonalnych Iraku, grupy oporu kontynuowały walkę, a ataki powstańców przeciwko siłom okupacyjnym zaczęły rosnąć. Po zabiciu Saddama Husseina na farmie w pobliżu Tikrita, 3 grudnia 2003 r., Nastąpiło tymczasowe zmniejszenie działań wojennych, ale poważna walka z powstańcami rozpoczęła się ponownie 31 marca 2004 r., Kiedy amerykańscy wojskowi byli wpuszczani w zasadzkę w mieście Faludży. Doprowadziło to do Pierwszych i Drugich Bitew Faludży, które obejmowały długotrwałe, ciężkie walki miejskie. Pentagon opublikował w marcu 2008 r. Raport stwierdzający, że przemoc w Iraku została ograniczona o 40 procent do 80 procent.
