Cynk ma niebieskawy kolor w stanie naturalnym. Jako stop cynk może być bezbarwny lub mieć wiele innych kolorów, w tym czerwony i zielony.
Odkrycie śladów cynku do Rzymian w czasach Augusta, między 20 ° C. oraz 14 A.D., który jest najwcześniejszym datowaniem z mosiądzu. Ruda cynku służy do produkcji mosiądzu i innych związków. Cynk został jednak uznany za unikalny metal w Indiach z XII wieku. Europejskie odkrycie cynku jako oddzielnego metalu nastąpiło w XVI wieku, kiedy opracowano procesy wytapiania cynku.
Cynk występuje naturalnie w środowisku jako minerały i metale, ale występuje również w większych stężeniach. Naturalny cynk ma kolor niebiesko-biały lub niebiesko-szary. Jako stop, szczególnie tam, gdzie jest mieszany z innymi metalami, cynk przybiera dodatkowe kolory. Na przykład bayldonite jest stopem cynku, miedzi i ołowiu i ma zielony kolor. Adamit, arsenian cynku, jest również zielony. Legrandyt to kolejny arsenian cynku o tej samej budowie, co adamit, ale z dodatkiem wody do hydratacji; jest jasno pomarańczowy.
Cynk jako reagent tworzy również inne kolory. Na przykład niebieski roztwór chlorku miedzi zmienia kolor na czerwony po dodaniu paska cynkowego. Ponadto cynk produkuje zielone kryształy, gdy jest w postaci krzemianu.