Sumeryjska cywilizacja ukształtowała się na poziomie 4000 B.C. i zniknął w 2000 r. B.C. Sumerowie osiedlili się w żyznych regionach otaczających rzeki Tygrys i Eufrat. Założyli wspólnoty w zorganizowanych miastach-stanach, które zawierały układy ze świątyniami na cześć bóstw w centrach miast.
Sumeryjskie społeczeństwo ustanowiło państwa-miasta jako bardziej formalną i trwałą strukturę życia niż w wcześniejszych społeczeństwach. Sumeryjska cywilizacja składała się z zróżnicowanej grupy społeczno-ekonomicznej, składającej się z chłopów, rolników, rzemieślników i księży. Religia stanowiła centralny składnik sumeryjskiego życia, a Sumerowie umieszczali religijne świątynie w każdym centrum miasta-państwa.
Sumerowie wywodzili się z regionu Zatoki Perskiej i przynosili tradycje i umiejętności z ojczyzny po osiedleniu się w dolinach rzecznych Tygrysu i Eufratu. Sumerowie specjalizowali się w handlu, a być może również w rolnictwie. Chociaż krótko mieszkają w Egipcie, Sumerowie otrzymują kredyt za ważny wkład w świat. Opracowali kompleksowy i spójny system pisania oraz wprowadzili sprawny system przechowywania i konserwacji zapisów. Sumerowie opracowali strukturę społeczną i ekonomiczną oraz ustalili metody pomiaru czasu, dzieląc czas na różne jednostki, takie jak dni, godziny i miesiące. Sumerowie ostatecznie poddali się atakom innych cywilizacji, w tym ludów semickich, które doprowadziły do ich ostatecznego zgonu.
