Historycy datują początki produkcji pasty do zębów na rok 5000 B.C. Starożytni Egipcjanie, według historycznych danych, wyprodukowali pierwszą pastę do zębów. Starożytna pasta pomogła Egipcjanom utrzymać dziąsła, zęby i usta w czystości, zmniejszyła nieświeży oddech, a nawet zapewniła ochronę przed dolegliwościami dziąseł.
Starożytna pasta do zębów służyła tym samym celom co nowoczesne pasty do zębów, takie jak czyszczenie zębów i zapobieganie infekcjom, ale zawierała bardzo różne składniki. Starożytni Egipcjanie formułowali pastę do zębów z substancji takich jak spalone i pokruszone skorupy jaj, kopyta ziemne i przyprawy. Mimo, że starożytni Egipcjanie otrzymywali kredyty za produkcję pasty do zębów, inne starożytne cywilizacje w Grecji i Rzymie szybko poszły w jego ślady. Grecy i Rzymianie dodawali jednak grubsze i grubsze substancje, takie jak kości, do zagęszczania past. Rzymianie poprawili pasty, aby kontrolować nieświeży oddech z dodatkiem kory i węgla drzewnego. W 500 roku pne pasta do zębów pojawiła się w Chinach i Indiach. Chińczycy zmienili formułę pasty do zębów, aby poprawić smak. Udało im się poprawić smak, dodając żeń-szeń, inne zioła i sól do past bazowych. W zachodnich krajach wczesne wersje nowoczesnej pasty do zębów pojawiły się około 1800 roku. Wczesne pasty zawierały mydło i kredę, a angielskie odmiany zawierały orzechy betelu i węgiel drzewny. W 1900 roku producenci pasty do zębów w Stanach Zjednoczonych dodali więcej substancji, w tym fluoru, w celu zmniejszenia wrażliwości i próchnicy zębów. Później producenci dodali kolory, smaki i substancje słodzące, aby zwiększyć atrakcyjność i fakturę past do zębów.
