W sztuce "Juliusz Cezar" Artemidorus jest nauczycielem retoryki, który próbuje ostrzec Cezara przed tymi, którzy spiskują przeciwko niemu. Artemidorus wyraża wielki szacunek dla Cezara. To odnosi się do czasów, kiedy Cezar był obchodzony w sposób okrutny; podczas gdy ludzie, którzy zamierzają go zabić, chcą go teraz zabić, nie zawsze tak było.
Wpisuje się do Aktu II: Scena 3 z listem opisującym spisek o życiu Cezara. Artemidor jest mistrzem retorycznego rozkwitu, ale jego list do Cezara zawiera tylko fakty. Ta prosta recytacja działki zdrajców nie może jednak skutecznie ocalić życia Cezara. Cezar jest tak przekonany o swej boskiej postawie, że nie może uwierzyć, że mógłby zginąć z ręki zwykłego śmiertelnika.
