Ponieważ taniec był używany w czasach starożytnych, nie przypisano mu wkładu konkretnej osoby. Taniec był po raz pierwszy używany w starożytnych kulturach w rytualnych praktykach. Na przykład w Egipcie, Grecji i Indiach taniec przed bogiem był ważną częścią kultu świątynnego.
Starożytni Egipcjanie używali tańca, aby przekazać historię boga lub mim w rytmiczny sposób dnia i nocy. Na pogrzebach pojawili się także tancerze, by przekazać uczucia tym, którzy byli w żałobie.
Gry w Olimpii w VIII wieku pokazały taniec dziewic świątynnych. Często tworzono taniec, zwany chorosem, by uczcić jednego z bogów. W szóstym wieku chorio było znakiem rozpoznawczym sztuk teatralnych w Grecji.
Tradycyjna forma starożytnego tańca, Bharata Nhatyam, oparta na ruchach rąk, jest dziś wykonywana w Indiach.
