Istnienie siarki sięga czasów starożytnych i jest określane w Biblii jako "siarka". W 1789 roku francuski chemik o nazwisku Antoine-Laurent Lavoisier rozpoznał go i dodał do swojej słynnej listy elementów. W 1823 r. Niemiecki chemik Eilhard Mitscherlich odkrył alotropię siarki.
Siarka jest chalkogenem i niemetalowym elementem w kolorze żółtym. Jest to substancja stała, która ma temperaturę topnienia 239,3 ° Fahrenheita i temperaturę wrzenia 832,46 ° Fahrenheita. Płonąca siarka tworzy dwutlenek siarki, który jest trującym gazem, który był używany do odkażania budynków skażonych chorobami zakaźnymi. Nazwa siarka prawdopodobnie pochodzi od słowa "sufra", co oznacza "żółty" po arabsku.