24-godzinny zegar został opracowany w starożytnym Egipcie i opierał się na dokładnych obserwacjach astronomicznych i zegarach cienia podobnych do zegara nowoczesnego ogrodu. Początkowo długość tych godzin zmieniała się z sezonu na sezon ze względu na różne długości światła dziennego.
Począwszy od XV wieku pne Egipcjanie zaprojektowali zegary wodne dla dokładniejszego mierzenia czasu. Różne zegary wody były używane przez różne pory roku, aby nadążyć za różnymi porami roku. Klasyczni Grecy i Rzymianie stosowali również system 24-godzinny z godzinami o różnej długości, a to użytkowanie trwało do 14 wieku naszej ery w Europie z wynalezieniem mechanicznego mierzenia czasu. System godzin równej długości został zaproponowany przez greckiego Hipparcha w drugim wieku pne, ale był używany tylko do obliczeń.
