Planeta Wenus była kiedyś najbardziej aktywną wulkanicznie planetą w Układzie Słonecznym. Jej powierzchnia jest usiana dużymi i małymi wulkanami oraz niektórymi procesami wulkanicznymi, które zdają się mieć miejsce planeta nie jest podobna do żadnej znanej na Ziemi.
Wenus ma co najmniej 1600 dużych wulkanów. Liczba mniejszych wulkanów nigdy nie była dokładnie rejestrowana, ale może wynosić od 100 000 do ponad 1 000 000. Wiele dużych typów wulkanicznych na Wenus jest znanych z geologii Ziemi. Należą do nich duże wulkany tarczowe, które powstają ze stopniowego szlamu lawy i wyższych wulkanów stożkowych o stromych bokach. Planeta ma również bardzo nietypowe struktury wulkaniczne, takie jak wulkany "naleśnikowe", które są wyraźnie spłaszczonymi okręgami bez znanego odpowiednika nigdzie indziej w Układzie Słonecznym.
Nie jest pewne, czy Wenus ma obecnie aktywne wulkany, choć istnieją pewne dowody, że tak. W 1978 r. Odcinek północnej półkuli Wenus chwilowo się rozjaśnił, co doprowadziło niektórych astronomów do przekonania, że wybuchł tam duży wulkan. Podczas misji w latach 1989-1994 sonda Magellana przetestowała atmosferę Wenus i odkryła szereg typowo wulkanicznych gazów obecnych w niezwykle wysokich stężeniach, co sugeruje, że aktywność wulkaniczna mogła nastąpić niedługo przed tym czasem.
