Wszystkie reakcje egzogeniczne uwalniają energię tam, gdzie stan końcowy zawsze ma mniej energii swobodnej niż stan początkowy. Reakcje wewnątrzgałkowe mają zwykle energie aktywacji, które muszą najpierw spełnić, aby reakcja mogła zostać przeprowadzona. < /p>
Zmiana energii swobodnej w reakcji egzergonicznej zawsze ma znak ujemny, co oznacza, że istnieje sieciowe uwolnienie energii i że reakcja jest spontaniczna. Procesy, które są izotermiczne i izobaryczne, wykorzystują darmową energię Gibb, podczas gdy procesy, które są izotermiczne i izowolometryczne, wykorzystują wolną energię Helmholtza. Uwolnienie energii swobodnej w reakcji egzergonicznej jest wskazane za pomocą określenia delta-G lub delta-H odpowiednio dla wolnych energii Gibb'a i Helmholtza. Ta wartość delta jest równa końcowej energii swobodnej minus początkowa energia swobodna reagentów i produktów. Ponieważ końcowa energia jest mniejsza niż energia początkowa w reakcji egzergonicznej, ta wartość delta jest ujemna.
Spontaniczność reakcji egzergonicznych nie mówi nic o szybkości reakcji. Wiele reakcji egzergonicznych zachodzi w nieobserwowalnym, wolnym tempie, o ile nie dodaje się katalizatora. Typowymi katalizatorami, które przyspieszają biochemiczne reakcje egzogeniczne, są enzymy. Oddychanie komórkowe, w którym składniki odżywcze są przekształcane w trójfosforan adenozyny, jest reakcją egzogeniczną wspomaganą enzymem.
