Astronauci piją w kosmosie, używając specjalnego sprzętu, takiego jak butelki ciśnieniowe, składane woreczki, szklanki do picia i kubki do kawy zaprojektowane do pracy w zerowej grawitacji. Dostępne napoje to kawa, herbata, poncz owocowy, sok i lemoniada.
Przezwyciężenie dylematu picia w kosmosie wymaga kompensacji środowiska, w którym nie ma grawitacji. Ciecz nie może być wylana lub popijana, lub odpływają. Napoje są wysyłane w kosmos jako odwodniony proszek, a astronauci dodają wodę przez specjalną rurkę, aby je skroplić. Kubek do kawy o zerowej grawitacji wykorzystuje specjalną zasadę obejmującą pojemnik z ostrym kątem, który umożliwia przepływ kawy do ust astronauty. W eksperymentach z napojami gazowanymi, takimi jak napoje bezalkoholowe i piwo, astronauci odkryli, że pęcherzyki dwutlenku węgla, zamiast unoszenia się na wierzch, pozostają równomiernie rozmieszczone w napoju. Tworzy to napój, który jest ogólnie dużo bardziej pienisty. Aby astronauci mogli pić napoje gazowane, naukowcy opracowali specjalną butelkę ze składaną torbą w środku. Butelka utrzymuje stały nacisk wokół napoju. Napoje bezalkoholowe zostały wydane, a piwo warzono na pokładzie stacji kosmicznej jako eksperymenty, ale te napoje nie są jeszcze standardową taryfą.
Aby zapewnić wodę do picia w kosmosie, większość płynów używanych na stacji kosmicznej podlega recyklingowi, w tym wydechowi oddechowemu, potowi, moczowi i wodzie po szczotkowaniu i myciu rąk. Woda jest droga do przyniesienia z Ziemi, dlatego ważne jest, aby każda kropla się liczyła, choć niektóre są nieuchronnie tracone ze śluz powietrznych, systemów usuwania CO2 i systemów recyklingu wody.
