Paramecia reguluje swoją zawartość wody za pomocą kurczliwych wakuoli, specjalnych wakuoli, które zbierają i aktywnie pompują wodę z ich cytoplazmy. Są szczególnie potrzebne w środowiskach słodkowodnych, w których pierwotnie występują paramecia, jak w tych środowiska stale przyjmują wodę poprzez osmozę. Posiadają również specjalne kryształy soli, które rozpuszczają się lub zestalają się w zależności od potrzeb, aby utrzymać równowagę substancji rozpuszczonej w komórce.
Skurczowe wakuolowe paramecje stosowane do eliminacji nadmiaru wody są fizycznymi pompami. Napełniają się wodą, a następnie kurczliwe włókna wyciskają wodniczkę i wypychają wodę. Ta metoda usuwania nadmiaru wody jest wspólna dla wielu innych organizmów jednokomórkowych, takich jak ameby.
Paramecia jest typowana przez użycie rzęsek, maleńkich włosków na zewnętrznej stronie ich błon komórkowych, do użycia w lokomocji. Ich głównym źródłem pożywienia są bakterie w stojącej wodzie, która jest ich najbardziej powszechnym siedliskiem. Spożywają również inne organizmy, takie jak drożdże i algi. Co najmniej jeden gatunek paramecium tworzy symbiotyczny związek z algami fotosyntetyzującymi, które zyskują ochronę przed paramecią i dostarczają jej pokarm. Paramecia jest najbardziej znaną ofiarą innego pokrewnego typu komórek, znanego jako Didinium, który mimo że jest znacznie mniejszy niż paramecium, może konsumować kilka z nich w ciągu jednego dnia.
