Najbardziej znaczącym skutkiem Wikingów na społeczeństwo europejskie było utworzenie Anglii i Szkocji jako narodów zjednoczonych. Przed najazdami wikingów ziemie te składały się z wielu małych, oddzielnych dziedzin.
Pierwszy zarejestrowany nalot na Wikingów na brytyjską ziemię odbył się w klasztorze Lindisfarne w 793 r. E. Najeźdźców uważa się zwykle za pochodzących z Norwegii. Klasztor nie został całkowicie zniszczony, ale ostatecznie został opuszczony. Klasztory były częstym celem podczas wczesnych wikingów. W klasztorach znajdowały się przedmioty wykonane ze złota i srebra, co czyniło je bardzo pożądanymi celami. Skupienie się na ośrodkach religijnych doprowadziło do przekonania, że reforma religijna była potrzebna, aby zatrzymać naloty.
Nazwy miejsc w Szkocji i Anglii wskazują, że wiele osiedli zostało założonych lub rozbudowanych przez norweskich Wikingów, którzy osiedlili się na ziemi. Pod koniec dziewiątego wieku miejscowi w Szkocji, znani jako Piktowie, w dużej mierze zniknęli. Zostali zastąpieni przez Szkotów, imigrantów z Irlandii.
Raidy zaczęły się także od Danii. Po rozpoczęciu najazdu różne wodzostwa w Anglii zaczęły współpracować, aż wszyscy ostatecznie dołączyli do siebie pod jednym królem. Wielu norweskich i duńskich najeźdźców osiedliło się na stałe w Szkocji i Anglii, gdzie zaczęli uprawiać ziemię i handlować.
Jedną z cech nalotów na Wikingów było porwanie ludzi, którzy następnie byli sprzedawani jako niewolnicy na targowiskach w ojczyznach najeźdźców. Ta praktyka ostatecznie doprowadziła do potomków mieszanego dziedzictwa i kultury.
