Według Discovery of Sound in the Sea zwierzęta używają dźwięku do komunikowania się pod wodą. emitują różne rodzaje dźwięków i zbierają informacje o otoczeniu za pomocą echa tych dźwięków, procesu zwanego echolokacją.
Zwierzęta używają dźwięków do komunikowania się pod wodą z różnych powodów, zazwyczaj związanych z kryciem, terytorium i strukturą grupy. Dźwięk pomaga maruderom zlokalizować swoją grupę. Niektóre gatunki ssaków morskich używają echolokacji, aby znaleźć ofiarę. Nawet ryby używają dźwięków, takich jak stuknięcia i kliknięcia, podczas reprodukcji lub do samoobrony. Na przykład ostrygi toadfish żyją w mrocznym otoczeniu i wydają dźwięki, by przyciągać partnerów ze względu na słabą widoczność.
Delfiny komunikują się pod wodą przez serię ćwierknięć, kliknięć, pisków, gwizdów i szczeknięć. W echolokacji robią ostre kliknięcia, co pomaga im nie tylko znaleźć ofiarę, ale i siebie nawzajem. Gwizdają, aby utrzymywać kontakt z innymi delfinami, sygnalizują niebezpieczeństwo, identyfikują się lub wzywają pomocy. Z drugiej strony, zabójcze wieloryby, aby pozostać ze sobą w kontakcie. Niebieskie wieloryby emitują długie połączenia trwające prawie pół minuty. Fin wieloryby mają jeden głośnik, a reszta odpowiada. Naukowcy odkryli, że uwięzione delfiny i wieloryby robią więcej dźwięku pod wodą niż ich wolne odpowiedniki.
