Okres postklasyczny w Europie Zachodniej to okres, który rozpoczął się bezpośrednio po zakończeniu Cesarstwa Rzymskiego (okres klasyczny) i jest najczęściej nazywany Średniowieczem lub średniowieczem. Niektórzy uczeni wolą używać średniowiecza zamiast średniowiecza, ponieważ wierzą, że to sprawia, że okres ten wydaje się trywialny i nieistotny w porównaniu z okresem klasycznym i okresem renesansu.
Średniowiecze skończyło się, gdy zaczął się renesans zachodni. W średniowieczu Kościół katolicki był najpotężniejszą siłą jednoczącą w Europie. Kiedy Rzym upadł, nie było rządu ani kraju, który miałby wystarczającą moc, by zjednoczyć kontynent.
Kościołowi udało się to właśnie osiągnąć, a królewscy królowie, królowie i przywódcy państwowi otrzymali większość swojej władzy od Kościoła poprzez strategiczne lojalności. Był to także okres, w którym wyprawy krzyżowe rozpoczęły się pod panowaniem papieża Urbana.
Sztuka i architektura w tym okresie były również wyjątkowe i powstały w stylu zwanym gotykiem. Za pomocą tego gotyckiego stylu zbudowano angielską katedrę w Canterbury i kościół opactwa francuskiego w Saint-Denis.
Termin postklasyczny jest również używany do wskazania okresu po okresie klasycznym, tuż przed okresem "nowożytnym" w takich przedmiotach, jak języki i literatura. Kiedy termin ten jest używany w tych obszarach, ma on tendencję do uwzględnienia znacznie dłuższego okresu czasu niż wtedy, gdy mówi się konkretnie o postklasycznym okresie historycznym w Europie Zachodniej.
