W 1620 r., w okresie zwanym rewolucją naukową, Sir Francis Bacon pomógł opracować metodę sprawdzania prawdziwości wiedzy. Metoda ta polegała na testowaniu hipotez poprzez manipulowanie naturą, aby wykluczyć błędną wiedzę czerpaną z samej percepcji.
Zdając sobie sprawę, że ludzie mogą popełniać błędy w interpretacji informacji, polegając wyłącznie na pięciu zmysłach postrzegania świata, Bacon argumentował, że należy wziąć pod uwagę zmienne zewnętrzne. Na przykład, aby ustalić, czy ludzie zachorują na zimno czy na mokro, nalegał, aby byli narażeni na wpływy z zewnątrz. W ten sposób można pokazać teoretyczny wzór, aby określić, czy te wpływy spowodowały więcej chorób.
