Dwoistość cząsteczek falowych światła oznacza, że światło wykazuje właściwości klasycznych fal w niektórych przypadkach i właściwości klasycznych cząstek w innych. Efekt frędzlowania, który powstaje w wyniku strzelania pojedynczych fotonów przez podwójną szczelinę, jest najbardziej znana demonstracja tego dwoistości.
Jeśli światło składało się tylko z cząstek, spodziewano się, że wystrzeliwanie pojedynczych fotonów przez podwójną szczelinę spowoduje odcisk dwóch szczelin na ekranie odbiorczym za szczeliną. Zamiast tego światło powoduje prążki, przypominając konstruktywne i destrukcyjne wzorce interakcji fal. Zamiast przechodzić przez jedną szczelinę lub drugą, cząstki światła przechodzą przez obie szczeliny w tym samym czasie. Podczas przechodzenia przez szczeliny foton znajduje się w pierwszej szczelinie w pewnym stopniu i przy drugiej szczelinie w pewnym stopniu. Niemożliwe jest określenie, która z dwóch szczelin przechodzi przez foton, truizm nazywany jest zasadą nieoznaczoności Heisenberga postulowaną przez jednego z ojców-założycieli fizyki kwantowej, Wernera Heisenberga.
Innym czynnikiem wpływającym na podwójną naturę światła był Albert Einstein, który otrzymał nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki za wykazanie, że światło ma określone właściwości cząstki, gdy wyjaśnił efekt termoelektryczny w kategoriach interakcji foton-materia.
