Według NASA widzialne fale świetlne są jedynymi falami elektromagnetycznymi widocznymi gołym okiem. Widoczne fale świetlne są znane jako kolory tęczy, a każdy kolor ma inną długość fali. Według Georgia State University, widzialne długości fal światła wynoszą od 750 do 400 nanometrów. Promienie rentgenowskie są niewidoczne i mają znacznie krótszą długość fali i wyższą częstotliwość niż światło widzialne.
Widmo elektromagnetyczne, czyli promieniowanie elektromagnetyczne, to strumień protonów podróżujących w postaci fal. Protony to energetyczne cząstki obecne w promieniowaniu, które zachowują się zarówno jako cząstki, jak i fale. Widmo elektromagnetyczne dzieli promieniowanie z długich fal na krótkie fale. Krótsze fale mają szybsze fale, które są bardziej niebezpieczne dla żywych organizmów. Promienie rentgenowskie są w kategorii krótkich długości fal i znajdują się w pobliżu końca widma elektromagnetycznego. Są to fale wysokoenergetyczne, które są tylko sekundą od promieni gamma dla najkrótszej długości fali. Promienie rentgenowskie są używane do oglądania kości, ponieważ fale poruszają się wystarczająco szybko, aby przeniknąć przez ciało. Jednak nadmierne promieniowanie rentgenowskie czasami powoduje mutacje, które powodują raka.
Widoczne fale świetlne nie są niebezpieczne, ponieważ mają dłuższe fale i wolniejsze częstotliwości niż promieniowanie rentgenowskie. Innymi słowy, widzialne fale świetlne nie są tak energetyczne i nie tak silne, jak promienie X. Widoczne fale świetlne są widoczne, gdy pryzmat rozbija białe światło i dzieli je na kolory tęczy. Czerwony ma najdłuższą długość fali; jego cząstki poruszają się najwolniej. Violet ma najkrótszą długość fali, co oznacza, że jego cząstki przemieszczają się najszybciej i są najbardziej energiczne.
