Francuski odkrywca, Jacques Cartier, intensywnie eksplorował wschodni region Kanady, pozwalając w końcu francuskiemu rządowi ubiegać się o ziemie w Kanadzie. Oprócz zabezpieczenia przyszłego nabycia ziemi przez rząd francuski, Cartier również otrzymuje kredyt na nazywanie Kanady. Początkowo Cartier przyjął nazwę "Kanada" od słowa Huron-Iroquois "Kanata", co oznacza "wioskę" lub "osadę".
Jacques Cartier urodził się w Bretanii we Francji w 1491 roku. Spędził większość swojego życia jako marynarz, rozpoczynając wyprawy na wybrzeże wybrzeża Europy, a ostatecznie do Ameryki Północnej. Cartier ostatecznie powrócił do Francji i zmarł 1 września 1557 r. W Saint-Malo. Podczas swojej kariery odkrywcy, Cartier obszernie eksplorował region Kanady otaczający rzekę Świętego Wawrzyńca. Spędził także czas w Quebecu, a francuski rząd ostatecznie zgodził się na posiadanie Quebecu i założył Quebec City dzięki staraniom Cartiera.
Chociaż Cartier spędził większość czasu w Ameryce Północnej we współczesnej Kanadzie, jego podróże obejmowały również wycieczki do Ameryki Południowej. Cartier zbadał wschodnie wybrzeża Ameryki Południowej, spędzając znaczną ilość czasu w Brazylii. Po powrocie z Ameryki Południowej król Franciszek I z Francji wysłał Cartiera i załogę na misję w latach trzydziestych do odwiedzenia Nowej Fundlandii; załoga zrobiła to i odkryła Wyspę Księcia Edwarda.
