Jądro atomu jest otoczone przez chmurę elektronową, która jest utrzymywana w miejscu przez siłę elektromagnetyczną. Jądro stanowi znacznie więcej całkowitej masy atomu niż chmura, chociaż konta w chmurze dla większej objętości atomu.
Atom ma trzy bloki budulcowe: protony, neutrony i elektrony. Centralnie położone jądro składa się z dodatnio naładowanych protonów i neutralnych neutronów. Te elementy są powiązane przez siły nuklearne. Liczba protonów w jądrze określa, do jakiego atomu należy atom, powszechnie nazywany liczbą atomową. Otaczająca chmura elektronowa składa się w całości z ujemnie naładowanych elektronów. Pomimo jądra i otaczającej chmury większość atomu jest pustą przestrzenią.
Model chmury nie był pierwszą koncepcją. Kilka modeli zostało rozważonych przed zaakceptowaniem chmury w latach dwudziestych. Wcześniejsze modele obejmowały modele Billiard Ball i Plum Pudding. Model Bohra został przyjęty w XX wieku. W tym modelu atom jest podobny do układu słonecznego.
Elektron ma ładunek o wartości 1.0671 x 10 ^ -19 coulomb. Jedną ważną własnością elektronów jest spin. Obrót na elektronie jest określoną prędkością 1/2 raza jednostki obrotu, która może być przypisana przez osobę wykonującą pomiar.
