Części rośliny kukurydzy obejmują korzenie, korzenie braci i węzły, a także łodygi, liście, uszy i kutas. Małe łodygi zwane trzonami wyrastają z węzłów, aby pomieścić ucho w łupinie. W łupinie znajduje się owłosiona struktura zwana jedwabem, wyrastająca z cylindrycznej struktury zwanej kolbą. Pojedynczy kłos może mieć nawet 1000 ziaren.
Kukurydza to jednoroczna trawa połączona jak bambus, z długimi, spiczastymi liśćmi wyrastającymi z węzłów. Poniżej centralnej łodygi dwa oddzielne systemy korzeniowe zakotwiczają ciężką roślinę. Nowatorskie korzenie przejmują wodę i składniki odżywcze, a korzenie węzłowe lub brasowe zapewniają dodatkowe wsparcie i rosną ponad ziemią.
Męska część rośliny kukurydzy to frędzel. Kutas wyrasta ze szczytu rośliny po rozwinięciu liści. Kwiaty na ziarnach puszystych uwalniają ziarna pyłku, które zawierają męskie komórki rozrodcze.
Żeńska część rośliny kukurydzy to ucho. Części ucha obejmują trzon, łuskę, kolbę, jedwab i setki ziaren. Jądro składa się z trzech głównych części: twardej powłoki zewnętrznej znanej jako kadłub, zarodka rośliny kukurydzianej o nazwie zarodek i bielmo, mieszanki skrobi i cukru, która zasila rozwijający się zarazek.
Zapylenie następuje, gdy ziarna pyłku opadają na odsłonięte jedwabie. Jaja wewnątrz niedojrzałych kłosów rozwijają się w jądra po zapyleniu.
