Fazy księżyca odnoszą się do pojawienia się księżyca na nocnym niebie i do tego, ile jego widocznej powierzchni jest oświetlone. Gdy księżyc przemieszcza się po swojej orbicie, procent jego oświetlonej powierzchni jest pokryty ziemskimi woskami i słabnie pomiędzy pełnym oświetleniem a pełną ciemnością. Tworzy to kilka różnych faz: pełnej, gibiotycznej, ćwiartkowej, półksiężycowej i nowej.
Gdy księżyc znajduje się dokładnie naprzeciw Słońca widzianego z Ziemi, jego cała powierzchnia jest oświetlona, tworząc księżyc w pełni. Gdy krąży wokół Ziemi, jej względne położenie zmienia się, a gdy tylko 75 procent powierzchni jest oświetlone, nazywa się to księżycem gibkim. Księżyc ćwiartki to faza, kiedy księżyc pojawia się na pół na niebie, a sierp księżyca pojawia się, gdy świeci tylko 25 procent jego powierzchni. W końcu nowiu pojawia się, gdy księżyc znajduje się bezpośrednio między Ziemią a słońcem, a jego oświetlona powierzchnia wskazuje bezpośrednio od planety. Księżyc następnie kończy swoją podróż, pokazując więcej jej powierzchni w drugiej połowie miesiąca księżycowego, aż osiągnie pełnię księżyca po raz kolejny. Fazy, które pojawiają się podczas podróży Księżyca od nowa do nowej fazy, zanikają, a te, które pojawiają się w miarę wypełniania księżyca, są fazami woskowymi.
