Pozytywny test Benedicta jest wynikiem obecności cukrów redukujących. Według pozytywnego testu Benedicta, roztwór stosowany w teście tworzy czerwonawy osad, zgodnie z Harper College.
Aby wykonać test, próbkę badanego roztworu łączy się w celu otrzymania odczynnika Benedicta. Roztwór ten następnie ogrzewa się we wrzącej łaźni wodnej przez trzy minuty. Powstanie czerwonawego osadu wskazuje pozytywny test na cukry redukujące. Oprócz tego testu istnieje również rozwiązanie o nazwie ilościowy odczynnik Benedict, który określa, ile cukru redukującego jest obecny. Ten test utworzy biały osad na pozytywnym teście.
Cukry zredukowane, które można wykryć testem Benedicta, obejmują wszystkie monosacharydy i wiele disacharydów. Obejmuje to laktozę i maltozę, według Wikipedii. Test wykrywa również aldehydy i alfa-hydroksyketony. Chociaż fruktoza ketozowa nie jest cukrem redukującym, może dać wynik pozytywny, ponieważ baza odczynnika Benedicta zamieni go w aldozę glukozę i mannozę.
Test Benedicta nosi imię amerykańskiego chemika, Stanleya Rossitera Benedicta. Odczynnik Benedicta wykonany jest z bezwodnego węglanu sodu, cytrynianu sodu i pięciowodnego siarczanu miedzi (II). Odczynnik ten można również stosować zamiast roztworu Fehlinga, testu chemicznego stosowanego do rozróżnienia rozpuszczalnych w wodzie grup funkcyjnych węglowodanów i ketonów.
