Warstwa ozonowa, zwana także stratosferą, ma główną funkcję absorbowania światła ultrafioletowego. Absorpcja promieni ultrafioletowych ma wiele skutków, takich jak regulacja temperatury w atmosferze i ochrona obiektów biologicznych.
Kiedy warstwa ozonowa absorbuje promieniowanie ultrafioletowe słońca, tworzy źródło ciepła i reguluje temperaturę atmosfery ziemskiej. Gdyby ozon nie filtrował promieniowania ultrafioletowego Słońca, większość docierałaaby do powierzchni Ziemi, co byłoby niebezpieczne dla roślin i zwierząt. Naukowcy przeprowadzili eksperymenty, w których rośliny, zwierzęta i ludzie byli wystawieni na promieniowanie ultrafioletowe, a wyniki pokazały, że promieniowanie miało szkodliwe skutki.
W warstwie ozonowej cząsteczki ozonu są nieustannie formowane i niszczone. Całkowita ilość ozonu zwykle pozostaje stabilna, ale może się zmieniać w zależności od plam słonecznych, pór roku i szerokości geograficznej. Naukowcy ustalili normalny poziom ozonu w naturalnych warunkach i zauważyli, że warstwa ozonowa jest wyczerpana z powodu czynników zewnętrznych.
Głównym zewnętrznym czynnikiem, na którym skupiają się naukowcy, jest stosowanie chlorofluorowęglowodorów lub CFC w czynnikach chłodniczych, rozpuszczalnikach i innych zastosowaniach. Kiedy CFC się rozpadają, uwalniają atomowy chlor, który może zniszczyć ponad 100 000 cząsteczek ozonu na cząsteczkę chloru. Wiele eksperymentów pokazało, że CFC i inne chemikalia wytwarzają około 84 procent chloru w warstwie ozonowej. Środki podjęte w celu redukcji CFC poprawiły warstwę ozonową i spekuluje się, że po wielu latach wróci do normy.
