Tornada tworzą się z burz, gdzie wilgotne powietrze unosi się, ochładza i skrapla się w chmury, które uwalniają ciepło i obniżają chłód. Jeśli prądy wznoszące są wystarczająco silne, pętla sprzężenia zwrotnego tworzy wir powietrza, który nadal przesuwa bardziej wilgotne powietrze w górę i ostatecznie tworzy tornado.
Jeśli pętla sprzężenia zwrotnego osiągnie krytyczną masę, wir opada z chmury burzowej i staje się tornadem, sięgającym ziemi. Niszczycielska siła tornada pochodzi z energii kinetycznej wirującego powietrza, z łatwością osiągając prędkość 200 do 300 mil na godzinę. Jeśli dotknie ziemi, może rozerwać struktury i odrzucić śmieci w śmiertelnych prędkościach. Małe tornada mogą trwać tylko kilka minut, podczas gdy duże tornada mogą trwać godzinami i obejmować odcinki ponad 90 mil.
Tornada są samowystarczalne, ponieważ nieustannie przyciągają powietrze do góry, aby się utrzymać, więc naukowcy nie są pewni, jak dokładnie się rozpraszają. Najbardziej wspieraną teorią jest zapotrzebowanie tornada na niestabilność i rotację. Jeżeli pobór powietrza lub wilgoć zostanie usunięta, pętla sprzężenia zwrotnego zostaje przerwana, a tornado przestaje się obracać, zatrzymując przepływ dodatkowego powietrza w górę. Zmiany temperatury mogą również przerwać cykl, ponieważ gorące i zimne powietrze powoduje niestabilność, której potrzebują tornada.
